Laatste loodjes

Hallo Allemaal!

Maandag begon mijn week weer verrassend, ik zou de maandag, dinsdag en woensdag lesgeven maar omdat het Dinsdag 14 januari heilige Mohammed dag waren de kinderen 3 dagen vrij.
Ik heb in die 3 dagen een sport en spel middag gegeven aan 'Yayasan Alichlas' en weer een connectie gemaakt met een nieuwe 'Yayasan Muslim'.
Deze Yayasan was zoals de naam het al zegt erg Moslim, naast het weeshuis stond ook een moskee en hier bidden de jongen 5 keer per dag. In deze Yayasan was eigenlijk ook al alles goed geregeld, maar omdat ik toch nog een keer wou kijken hoe de jongens echt met elkaar omgaan heb ik afgesproken om op woensdag avond 22 januari een potje futsall met ze te spelen, dit vonden ze natuurlijk geweldig. Verder heb ik me de dagen weer verdiept in mijn school werkzaamheden.

Op donderdag 16 januari heb ik na het lesgeven in de ochtend weer alleen op de brommer naar Yayasan Al Ichlas' gegaan waar ik mijn sport en spel les heb gegeven.. Normaal vind ik hier eigenlijk niks aan maar omdat ik zo veel energie krijg van de kinderen vind ik het prachtig om te doen. De jongens en meisje zijn zo actief!
Ook ben ik vergeten te vertellen dat ik hier een scooter/moter(125cc) huur van Ibu Harto. Hiermee kun je, je veel makkelijker verplaatsen naar andere weeshuizen omdat het verkeer hier echt een drama is. Overal is file en met de brommer kun je er makkelijk tussen door.

De vrijdag zijn de Schilders begonnen met verven in Yayasan Kartini (mijn ouders hebben de kinderen allemaal een verf beurt voor zijn/haar kamer gegeven). Dit omdat de kamers niet erg mooi meer waren. Hier ben in ik in de middag even bij gebleven omdat je hier nooit weet wat er gaat gebeuren. Zoals bijvoorbeeld: er was niet genoeg verf toen zou de schilder wel even wat water door de verf heen gooien zodat er weer wat meer verf was. Toen ben ik even naar de bouwmarkt gereden en wat potjes verf voor de schilders gehaald, want het moet wel mooi zijn.

De zaterdag 19 januari ben ik samen met mijn Nederlandse vriend die ik hier heb leren kennen naar het grootste waterpark van Indonesie geweest dit was een half uurtje rijden op de brommer. Dit was in het rijkste deel van de stad Surabaya, hier staan gigantische vila's met zwembaden en alles er op en er aan. Het is ongelofelijk hoe groot het verschil hier is tussen arm en rijk.
Het water park was ook enorm maar was nog niet zo groot als het tikibad. Overal in het waterpark kon je staan, omdat het schijnt dat ze hier allemaal niet zwemmen. In de avond weer even de naar een paar kroegjes geweest.

Week 04 alweer.. wat gaat de tijd toch ongelofelijk snel! De week begon weer met lesgeven en sport en spel middag! In de avond weer even om de hoek gekeken in de sportschool! De woensdag 22 januari ben ik samen met Firman weer naar het weeshuis op de begraafplaats geweest. Dit was weer erg indrukwekkend, er waren inmiddels 3 nieuwe kinderen bij gekomen en het aantal zat nu dus op 72 kinderen. Ook 2 van de kinderen waren er slecht aan toe, een jonge had een gebroken scheenbeen en een andere jongen had een gigantische infectie in zijn nek.. De dokter kon niet betaald worden en een verzekering hebben de kinderen niet. Toen ik vroeg of ik op een aantal kamers mocht kijken werd er eerst goed overlegt, waar ik wel en niet mocht kijken. Toen ze zeiden dat ik achterom moest heb ik gezegd dat ik dit niet wou omdat ik er aan de voor kant in wou! Hier werd weer even hard over overlegt.. maar later mocht het toch. Toen ik boven kwam hing daar een grote flatscreen tv en een prachtige boxspring bed. Dit terwijl er volgends de verzorgers niet genoeg geld was voor de telefoon rekening. De uitleg van de flatscreen was ook heel erg vreemd. Dit weeshuis is dus nog om nader te onderzoeken, om dit te doen heb ik de verzorgers nog een keer uitgenodigd om samen te eten met elkaar om zo de relatie te verbeter en te kijken wat er precies speelt in het weeshuis. Want zoals het nu is, is het niet goed! Ook zal ik de laatste week nog een sport en spel activiteit voor de kinderen organiseren!

In de avond ben ik met Yayasan Muslim naar een zaalvoetbal plaats geweest hier hebben we samen een uurtje gespeeld. Ik kon wel zien dat ze dit veel vaker deden, ze dachten allemaal dat ik, omdat ik blank was enorm kon goed voetballen. Dit viel ze een beetje tegen, alle jongens waren veel sneller en behendiger met de bal dan mij. Maar gelukkig hebben we een leuke avond gehad en misschien wel voor herhaling vatbaar.

Vrijdag ben ik zoals gezegd samen met de verzorgers van het weeshuis uiteten geweest. Dit keer heb ik Ibu Harto ook mee gevraagd omdat zij veel meer over de inhoud weet dan mij. Na veel gepraat te hebben ben ik achter enorm veel informatie gekomen, dit was dus ook een rijke dag! Na de evaluatie bij Ibu Harto had ik een uitnodiging gekregen in een Club gekregen hier heb ik die nacht ook nog even gekeken.
De zaterdag en zondag bestond uit de laatste dingen afronden en de nieuwe sport en spel activiteiten voor te bereiden. In de avond natuurlijk even opstap.

Maandag, heb ik de laatste dingen geregeld voor mijn visa (ik regel dit nu omdat ik de laatste weken van Februari op doorreis ga door Indonesie)! De dinsdag ben ik in de middag naar het kinderweeshuis geweest ( tot nu toe de slechtste, die bij de begraafplaats). Omdat er geen plaats was om op een echt veld een activiteit te gaan doen hebben we besloten om tussen de graven een aantal spelletjes te doen. Erg indrukwekkend, in Nederland kom je uit respect niet op de graven maar hier zie je iedereen over de graven lopen springen en later op de middag zag je zelfs dat mensen een kraampje van een graf steen hadden gemaakt. Verder hadden de kinderen hadden fantastisch veel lol in de sport en spel activiteiten die ik gaf!
Op de donderdag avond ben ik samen met een leraar van de basisschool waar ik les geef naar Madura Island geweest, zijn ouders wonnen hier wou me dit laten zien! Eenmaal aangekomen hebben we de spullen even uitgepakt en kennisgemaakt met zijn familie. Daarna zijn we even een blokje door zijn stad gereden onderweg zijn we nog even gestopt om een Arabische Waterpijp te roken, dit vond de leraar geweldig volgens mij. Na dat we de volgende dag even op het strand zijn gaan kijken ben ik daar compleet verbrand, ik dacht even een paar uurtjes in de zon lopen zonder shirt, hier heb ik nog wel 4 dagen last van gehad (ik ben nu net een kreeft). Op de vrijdag heb ik kennis gemaakt met zijn andere familie en later in de avond zijn we weer terug gereden naar Surabaya.

Nu gaan we alweer de laatste week van mijn stage in Surabaya in.. ongelofelijk dit alweer 3 maanden in Indonesie!

Bedankt voor het lezen en tot het volgende verslag!